With my sister-in-law’s permission, I am posting her unedited email in this blog entry. I found it funny, heartwarming, and amusing. Moms will relate to this:Today is the first day of school ng aming first born si Paris, o
diba me drama pa? grabe! ganun pala kabilis ang panahon parang dumaan
lang, hay ewan.. anyway, kagabi pa ako nageemote kay bimbo, sabi ko
naiiyak na akong kinakabahan, at bakit naman daw (na para bang wala
akong karapatan), wala lang akse sabi ko, natutuwa akong nalulungkot
kase, big boy na panganay ko, wala lang nageemote lang, feeling lang
ganun…inabot ako ng madaling araw, just to finish his book, na 2 pa
kami ni bimbo na gumawa pra lang orig, tapos inayos ko yung gamit nya
for today, nagroll pa ako ng lumpia para baon nya.

Ginising ni Bimbo si paris ng 7 am at diretso sa banyo (buhusan ba
ng tubig para lang magising), kumain ng rice, egg and hotdog for
breakfast at anak ko namili ng shirt nya, si Diego daw (pinsan ni
dora). Pati nga si Troy mga 6 pa lang gising na aga kase natulog
kahapon, napagod sa kalalaro sa daycare dahil open house kahapon. talon
ng talon at sobrang excited kala mo sya ang papasok.

On the way, malapit sa labas ng daycare nila, syempre me kodakan,
ang ina (ako yun), nataranta pa nga kung ano isusuot kala mo pupunta ng
party, nasita ng asawa (si Bimbo yun), special day daw ni paris yun, di
daw akin, so yun, nagpalit ako ng damit. wala lang,halong taranta, kaba
at excitement kase kaya pagpasensyahan na.

Pagdating sa daycare, binibigyan sila ng instructions ng teacher
isa-isa sila, sa kung san ilalagay mga gamit nila. si paris, sa sobrang
excitement siguro gusto ng pumasok, di na nakikinig. sabi nga namin ni
Bimbo, mana talaga sa magulang, not listening to each other na nga, not
listening to others pa, hay nako. Kabado na nga ako, na me inuutos kay
paris teachersobrang taranta ko, ako na gumawa imbes anak ko. sabay
dala pa ng naluluha na ako, me bata sa tabi namin na umiiyak na,
hinahatak na nanay nya sa loob at ayaw paiwan sa daycare. Ako since
emotional na papunta pa lang dun, naluha na ako, as in tulo talaga pero
tumalikod na ako, kase syempre nahiya din ako.

Pagharap ko, wala na si paris, pumasok na sa loob, sa taranta ko,
sabi ko kay bimbo, asan na si paris, sabi nya andun na sa loob. Lalo
akong nanlumo, tinawag ko yung teacher nya, sabi ko, can you please
call Paris, i didn’t get to say goodbye, tama ba yun? Iniwan ako ng
anak kong luhaan sa labas.

Hay nako, natatawang naaawa siguro mister ko pero ano naman
magagawa, di mo naman mapipigilang lumaki mga kids. Me isa syang pinoy
friend dito, si david, ayaw daw pumasok sa room nila, nung nakita ni
Paris, tinawag agad nya si David, yumakap at humalik pa, sumama na rin
si david sa loob. Wala na, big boy na talaga, before i know it me
girlfriend na, nagbibigay na nga ng flower e, nangyayakap pa….walang
malisya, cute lang.

Pagsundo sa kanya, di na namin nakausap, wala pa sigurong 200m
tulog na, napagod, pero kahapon sabi nya, mommy, happy school, ibig
sabihin masaya ang school, o diba? Importante masaya ang anak ko,
matuto lang sanang makinig, hehehehe.Paris with Mommy